- Beatŭlus
Beatŭlus (lat.), Einer, der sich in sinnlichen Vergnügungen selig fühlt, Freudetrunkener.
Pierer's Lexicon. 1857–1865.
Beatŭlus
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
AMOMIA — dictum recentioribus omne id, quô medicabantur corpora ac condiebantur; ab Amomo, quod non solum pretiosissimis ungucntis, quaeque maxime nares serirent, addebatur, uti Plin. refett l. 12. c. 13. sed et in funeribus praecipue locum habebat, ut et … Hofmann J. Lexicon universale
CADAVERUM Cura — apud Romanos Graecosque. Corpus defuncti, postquam sollenni ritu oculi eius clausi essent, per intervalla conclamabatur primo, quod apud Graecos fiebat magnô aeneorum vasorum fragore, an ad Lemures Furiasque accendas, an ad iacentem, si forte… … Hofmann J. Lexicon universale
