- Desponsātus
Desponsātus u. Desponsāta (lat.), Verlobter u. Verlobte; Desponsatĭon, Eheverlöbniß, Verlobung.
Pierer's Lexicon. 1857–1865.
Desponsātus u. Desponsāta (lat.), Verlobter u. Verlobte; Desponsatĭon, Eheverlöbniß, Verlobung.
Pierer's Lexicon. 1857–1865.
Desponsātus — (lat.), Verlobter; Desponsata, Verlobte; Desponsatio, Verlobung, daher Desponsatio B. M. V. (Beatae Mariae Virginis), Fest der Verlobung Mariä, s. Marienfeste … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Desponsatus — De|spon|sa|tus der; , ...ti <aus gleichbed. lat. desponsatus, substantiviertes Part. Perf. von desponsare> (veraltet) der Verlobte, Bräutigam … Das große Fremdwörterbuch
Desponsate — De*spon sate, v. t. [L. desponsatus, p. p. of desponsare, intens. of despondere to betroth. See {Despond}.] To betroth. [Obs.] Johnson. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Desponsata — Desponsata, lat., die Verlobte; Desponsatus, der Verlobte; Desponsatio, Verlobung … Herders Conversations-Lexikon
HIEROLOGIA Nuptialis — seu Benedictio, quae Sacrorum genus ab Hebraeis et Christianis, uti varia Sacra a Paganis, Nuptiis adhiberi solita est, magna cum religione. Et quidem, praeter sollennem Sponsalium benedictionem, deductioni in Thalamum seu ipsis Nuptiis, alia… … Hofmann J. Lexicon universale
ԽՕՍՆԱՅՐ — (առն, արամբ.) NBH 1 0997 Chronological Sequence: Unknown date, 5c, 12c, 13c ա.գ. μνηστήρ, μνηστεύων desponsatus, et sponsus, procus. այր՝ որ խօսեալ է զկոյս զոք՝ իւր ʼի հարսն. փեսայ կուսի նշանելոյ. ... *եթէ աղջիկ՝ որ խօսեալ է յամուսնութիւն՝ փոխի… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
mariage — Mariage, Matrimonium, Maritale coniugium. Conjonction par mariage, Droict de mariage, Connubium. Mariage de fille, Collocatio filiae. Arrester combien on veut donner en mariage à sa fille, Dotem firmare. Avoir en mariage, Habere in matrimonio.… … Thresor de la langue françoyse