Waleni
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
Sekujäni — Sekujäni, District in der Nieder Walachei, stößt an Siebenbürgen, ist gebirgig, waldig, erzeugt viel Salz u. Wein; Hauptort: Waleni … Pierer's Universal-Lexikon
delfin — I m IV, DB. a, Ms. delfininie; lm M. y, D. ów 1. «zwierzę z rodziny o tej samej nazwie» Delfin pospolity a. zwyczajny. Delfiny towarzyszą statkom na morzu. 2. zool. delfiny «Delphinidae, rodzina morskich ssaków drapieżnych z rzędu waleni… … Słownik języka polskiego
dziobacz — m II, DB. a; lm M. e, D. y zool. dziobacze «Ziphiidae, rodzina z podrzędu waleni uzębionych, obejmująca pięć rodzajów; zamieszkują oceany i niektóre morza, pysk wyglądem przypomina dziób» … Słownik języka polskiego
fiszbinowiec — m II, DB. fiszbinowiecwca; lm M. fiszbinowiecwce, D. fiszbinowiecwców zool. fiszbinowce «Mystacoceti, podrząd waleni, mających w jamie gębowej liczne płyty fiszbinu (do 800) do odcedzania pokarmu (planktonu); walenie bezzębne» … Słownik języka polskiego
kaszalot — m IV, DB. a, Ms. kaszalotocie; lm M. y zool. «Physeter catodon, największy z wielorybów należący do podrzędu waleni zębowców; zamieszkuje morza i oceany, zwłaszcza ciepłe, dostarcza olbrotu i ambry; potwal» ‹fr. z port.› … Słownik języka polskiego
narwal — m I, DB. a; lm M. e, D. i 1. zool. «Monodon monoceros, ssak morski z rodziny o tej samej nazwie, charakteryzujący się występującymi u samca dwoma siekaczami, z których jeden rozwija się do 3 m i służy do obrony» 2. zool. narwale «Monodontidae,… … Słownik języka polskiego
płetwa — ż IV, CMs. płetwawie; lm D. płetw 1. «narząd ruchu i utrzymywania równowagi u zwierząt wodnych u ryb błoniasty fałd skórny z promieniami kostnymi lub chrzęstnymi, u ssaków morskich przekształcona kończyna (np. u fok, morsów) lub duży, mocny fałd… … Słownik języka polskiego
skrzydłonóg — m III, DB. skrzydłonógnoga, N. skrzydłonógnogiem; lm M. skrzydłonógnogi zool. skrzydłonogi «Pteropoda, grupa pelagicznych ślimaków morskich, tyłoskrzelnych, o ciele półprzezroczystym, często barwnym, nodze przekształconej w dwie płetwy,… … Słownik języka polskiego
zębowiec — m II, DB. zębowiecwca; lm M. zębowiecwce, D. zębowiecwców zool. zębowce «Odontoceti, podrząd waleni, duże ssaki wodne, drapieżne, charakteryzujące się niezróżnicowanymi zębami; walenie uzębione» … Słownik języka polskiego
delfin — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. delfinnie; lm M. i {{/stl 8}}{{stl 7}} następca tronu we Francji (do 1830 r.) {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}delfin II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż I, Mc. delfinnie {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
