Buczy, Emil, geb. 1784 in Klausenburg, trat 1803 in den Pigristenorden, studirte in Wien Theologie, wurde Professor der Rhetorik in Hermannstadt, privatisirte bis 1821 u. wurde dann Professor der Moral- u. Pastoraltheologie in Karlsburg. Ästhetische Aufsätze u. Gedichte von ihm (meist lyrischer Gattung) sind im Erdelyi Museum gedruckt.
Pierer's Lexicon. 1857–1865.
gra i buczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wszystko jest w porządku, funkcjonuje bez zmian : {{/stl 7}}{{stl 10}}Co z wyciągiem? – Gra i buczy, wczoraj naprawili. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
buczeć — ndk VIIb, buczećczę, buczećczysz, buczećbucz, buczećczał, buczećczeli 1. «wydawać niski, przeciągły dźwięk» Syrena fabryczna buczy. Buczą sygnały statków. Słychać buczącego trzmiela. 2. pot. «głośno płakać; beczeć» Przestań buczeć. Czego buczysz? … Słownik języka polskiego
buczeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, buczećczę, buczećczy, buczećczał, buczećczeli {{/stl 8}}– zabuczeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIa {{/stl 8}}{{stl 7}} wydawać niski głos przez dłuższy czas; wydawać głos podobny do krzyku sowy : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
